سوره القمر

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ

1

به نام خداوند رحمتگر مهربان


إِنَّ ٱلۡمُتَّقِينَ فِي جَنَّٰتٖ وَ نَهَرٖ

54

در حقيقت، مردم پرهيزگار در ميان باغها و نهرها،


فِي مَقۡعَدِ صِدۡقٍ عِندَ مَلِيكٖ مُّقۡتَدِرِۢ

55

در قرارگاه صدق، نزد پادشاهى توانايند.


سوره الرحمن

بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ ٱلرَّحۡمَٰنُ

1

به نام خداوند رحمتگر مهربان‌؛ [خداى‌] رحمان،


عَلَّمَ ٱلۡقُرۡءَانَ

2

قرآن را ياد داد.


خَلَقَ ٱلۡإِنسَٰنَ

3

انسان را آفريد،


عَلَّمَهُ ٱلۡبَيَانَ

4

به او بيان آموخت.


ٱلشَّمۡسُ وَ ٱلۡقَمَرُ بِحُسۡبَانٖ

5

خورشيد و ماه بر حسابى [روان‌] اند.


وَ ٱلنَّجۡمُ وَ ٱلشَّجَرُ يَسۡجُدَانِ

6

و بوته و درخت چهره‌سايانند.


وَ ٱلسَّمَآءَ رَفَعَهَا وَ وَضَعَ ٱلۡمِيزَانَ

7

و آسمان را برافراشت و ترازو را گذاشت،


أَلَّا تَطۡغَوۡاْ فِي ٱلۡمِيزَانِ

8

تا مبادا از اندازه درگذريد.


وَ أَقِيمُواْ ٱلۡوَزۡنَ بِٱلۡقِسۡطِ وَ لَا تُخۡسِرُواْ ٱلۡمِيزَانَ

9

و وزن را به انصاف برپا داريد و در سنجش مكاهيد.



قاری